STREFA RP: Czarnoruś Sezon 1

To wszystko stało się bardzo szybko i nikt nie jest w stanie wyjaśnić jak.

Epidemia rozprzestrzeniła się błyskawicznie, w ciągu miesiąca cała Azja i Europa, kilka miesięcy później reszta świata. Australia broniła się najdłużej, ale tak jak w “Ostatnim brzegu”
jej los był przypieczętowany.

Jakieś resztki cywilizacji uchroniły się od zagłady na Islandii i Grenlandii. Floty odpłynęły w pośpiechu i ponoć czasem pojedyńcze okręty widać na horyzoncie, jakby szukały bezpiecznej przystani.

Czarnoruś dostała podwójnie boleśnie. Niespokojny kraj, uwikłany w małostkowe konflikty wieloetnicznej ludności podzielił się na dwa obozy – oba z monopolem na prawdę i metodą na ratunek. Oba z bezwzględną nienawiścią do konkurenta rozpoczęły konflikt, który trwał tydzień. Tylko tyle, bo siódmego dnia, kiedy Bóg odpoczywał i patrzył, jakie to było dobre, jakiś nacjonalistyczny fanatyk, nie wiadomo nawet z której strony (obie się o to natychmiast oskarżyły), doprowadził, najprawdopodobniej przez czysty przypadek i znane w tym rejonie postkomunistyczne niedbalstwo, do wybuchu głowicy jądrowej. I to takiej głowicy, która skaziła teren większej części Czarnorusi, zabijając zdecydowaną większość będących już i tak
w zdecydowanej mniejszości ocalonych z epidemii.

Radiacja zatrzymała się w odległości kilku, niekiedy kilkunastu kilometrów od morza, dając nadzieję na przetrwanie reszcie szczęśliwców. A może straceńców? Sam już nie wiem…